aglaba

[agla:ba]

1) Bir zadyň ýa-da adamlaryň köp bölegi, köpüsi, ýaryndan gowragy.

∙ Toýa geljekleriň aglabasy geldi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

∙ Sowet adamlarynyň, ýaşlarynyň aglaba köpüsi bulara pugta düşünýärler. (Sowet Türkmenistany gazeti)

∙ Duranlaryň aglabasy tanyşdylar.

2) Esasan, galapyn, köplenç.

∙ Orta asyrlar döwründe çagalary terbiýelemek we okatmak işi aglaba buthana elinde jemlenýärdi. (I. T. Ogorodnikow, P. N. Şimbirýow, Pedagogika)